Повеќе од половина од светската популација го конзумира оризот како главна храна. Постојат четири главни категории на ориз ширум светот: indica, japonica, aromatic и glutinous, главно групирани во две групи: бел и кафеав. Од овие две групи пошироко конзумиран и префериран од луѓето е белиот ориз. Но дали сте се запрашале колку е тој здрав?
Кафеавиот ориз претставува цело зрно, ги содржи сите делови на житото, додека кај белиот со обработка се отстранети надворешната обвивка на семето и никулецот, а оставен е ендоспермот кој е богат со јаглехидрати. Гледано од оваа точка ова значи дека кај белиот ориз со овој процес се отстранети витамини од групата Б, минералите, фитохемикалиите и влакната.
Една чаша варен бел ориз содржи нешто повеќе од 200 калории, околу 4 грама протеини и 44 грама јаглени хидрати со помалку од 1 грам растителни влакна. Тоа е количината на јаглехидрати во околу три кришки бел леб. Содржината на витамини и минерали во необогатениот бел ориз е прилично мала. На пример, иста големина на кафеав ориз обезбедува 78 мг магнезиум во споредба со 19-те мг во белиот. Содржината на калиум во белиот ориз е 55 мг по чаша зготвена наспроти 174 мг во кафеава боја.
Според некои истражувања од 2020 година за поврзаноста на дијабетесот тип 2 и потрошувачката на орис, се открило дека поголемата потрошувачка е поврзана со зголемен ризик од инцидентен дијабетес, иако експертите истакнале дека други студии донеле различни заклучоци за влијанието на белиот ориз врз ризикот од дијабетес.
Од друга страна готвењето и потоа ладењето на скроб, вклучително и белиот ориз, го зголемуваат формирањето на супстанција наречена отпорен скроб. Отпорен скроб е уникатен вид јаглени хидрати за кој се покажало дека природно го зголемува согорувањето на мастите во организмот. Како и влакната, не можете да варите или апсорбирате отпорен скроб, а кога ќе стигне до дебелото црево, тој се ферментира, што предизвикува телото да согорува маснотии.
Иако има помалку хранливи материи, оризот е основна храна во многу култури. Запомнете, оризот може да се вклучи во скоро секој оброк и да се користи и во солени и во слатки јадења, и секако не е нездрава опција.